Vanwege het tekort aan artsen bij het UWV worden er draconische maatregelen genomen. Het woord tekort is vervangen door `mismatch`. In de brief van Van Gennip een dominant en zeer frequent terugkerend begrip dat blijkbaar de grondslag kan bieden voor de wildste ´oplossingen´.De eerste maatregel betreft de Vereenvoudigde Beoordeling 60+.
Als werkgever en werknemer het eens zijn met deze beoordeling – wat is hun motief om het daar mee eens te zijn? – dan vindt er geen medische beoordeling plaats. In de praktijk betekent dit toekenning van een 80-100% WGA-uitkering. En voor de werkgever betekent dit dat deze uitkering niet zal worden toegerekend. Iedereen blij? Die uitkering zal echter wel betaald moeten worden. Linksom of rechtsom. In de praktijk betekent dit dat de BV Nederland deze extra lasten zal moeten opbrengen. En wie zit op dit moment te wachten op extra lasten?
Zelf heb ik bij de Gemeenschappelijke Dienst de laatste WAO-jaren meegemaakt. Destijds ging iedereen boven de 50 met een WAO-uitkering naar huis tot aan pensioen. Eigenlijk was het een verkapte VUT. Met dit voorstel bekruipt mij het gevoel dat de jaren 90 weer in ere worden hersteld. Toen was Nederland `ziek` met 900.000 arbeidsongeschikten. Willen we dit weer terug?
Ook was de filosofie bij introductie van de wet WIA, dat de arbeidsparticipatie in algemene zin omhoog moet, inclusief ouderen. Tot aan je 67e doorwerken als uitgangspunt. Anders is ons systeem onbetaalbaar en hebben we te weinig handen in onze vergrijzende samenleving.
Bovendien is er momenteel sprake van een enorme krapte op de arbeidsmarkt. Alle zeilen moeten bijgezet worden om de uitdagingen van personeelstekorten aan te gaan. Gaan we werknemers met arbeidspotentieel thuis laten om ze vervolgens uit Europa te halen en zelfs daarbuiten?
Verder kan de maatregel ook onbedoelde effecten hebben – een perverse prikkel. Een WGA uitkering toegekend krijgen op je 60e start met een eerste ziektedag op je 58e. Wat als je als werkgever ziet dat iemand op zijn 57e ziek wordt? De hieruit ontstane uitkering wordt toegerekend ( 2 ton ). Als de werknemer 58 is niet. Het nodigt uit om als werkgever een overbruggingsjaar te financieren want dat blijft goedkoper.
Tot slot stoort mij ook de ongelijkheid t.o.v. andere verzekerden, die jonger zijn. Als zij bijvoorbeeld een afwijzing krijgen na een medische beoordeling, terwijl een andere verzekerde van 60+ een ònrechtmatige uitkering krijgt. Dat is pas een HARDHEID.
Ik snap dat de achterstanden oplossingen behoeven. Of een `buiten-wettelijke` oplossing als deze minder erg is dan voorschotten vraag ik mij af.
Ga asap aan de slag met het terugbrengen van de benodigde tijd per beoordeling, die blijkt volgens de brief van Van Gennip 5 uur per beoordeling met ondersteuning van een team. In de WAO tijd vergde een beoordeling 2 uur, zonder ondersteuning. Hier zit veel meer winst. Of het ziekteverzuim onder artsen. Het lijkt er op dat daar omheen gefilosofeerd wordt.